Dolina Kościeliska

To jedna z najpopularniejszych atrakcji turystycznych Tatr. Szlak rozpoczyna się w Kirach, dzielnicy Kościeliska. Do wlotu doliny dojeżdżamy od strony Zakopanego. Sporym ułatwieniem dla turystów są liczne parkingi. Dojeżdżają tutaj także busy komunikacji podmiejskiej z przystanku przy Krupówkach. Dolinę Kościeliską zwiedzać można piechotą, dorożką konną w lecie lub saniami w zimie. Latem to przepiękne miejsce odwiedzają prawdziwe tłumy turystów.

Warto wiedzieć, że Dolina Kościeliska (ok. 9 km długości) jest drugą co do długości doliną po polskiej stronie Tatr. Dłuższa jest Dolina Chochołowska, która mierzy ok. 10 km długości. W obydwu tych dolinach prowadzony jest kulturowy wypas owiec. Tak określa się prowadzany pod pewnymi ograniczeniami wypas zwierząt na chronionych obszarach parków narodowych. Jest to dozwolone, ponieważ zaprzestanie wypasania mogłoby doprowadzić do zubożenia różnorodności biologicznej na tym obszarze. Hale niekultywowane przez człowieka zaczęłyby zarastać borówczyskami, malinami i lasem, co groziłoby wyginięciem niektórych gatunków owadów, zwierząt czy roślin (m.in. szafranu spiskiego zwanego popularnie krokusem).

Topografia Doliny Kościeliskiej

Obszar ten ma postać wąwozu skalnego, który w trzech miejscach tworzy charakterystyczne zwężenia zwane bramami: Niżną (Brama Kantaka), Pośrednią (Brama Kraszewskiego) oraz Wyżnią (Brama Raptawicka). Zwieńczeniem Doliny Kościeliskiej jest Hala Ornak. Szlak wiodący do niej liczy 9 km. Mieści się tam Górskie Schronisko Ornak.

Jak zwiedzamy?

Wstęp do Doliny Kościeliskiej jest płatny. Szlak wiedzie szeroką drogą. Wędrówkę turystom umila płynący po prawej stronie Potok Kościeliski. W zestawieniu z pionową ścianą skalną może przypominać krajobraz pieniński. Po mniej więcej 15 minutach wędrówki docieramy do pierwszego zwężenia wąwozu - Bramy Kantaka (nazwa na cześć Kazimierza Kantaka z Poznania, działacza z okresu niepodległościowego). Stąd niedaleko wychodzi się na polanę o nazwie Wyżnia Kira Miętusia. Stąd rozchodzą się szlaki na Przysłop Miętusi i dalej do Doliny Małej Łąki i na Ciemniak. Kontynuując wędrówkę przed Dolinę Kościeliską mostem pokonuje się Potok Kościeliski i wkracza na Cudakową Polanę. Stąd można podjąć szlak w kierunku Doliny Chochołowskiej. W połowie drogi do Schroniska Ornak przechodzi się przez Polanę Stare Kościeliska, na której mieści się kapliczka wybudowana przez górników. Stąd krótkim szlakiem można dotrzeć do Jaskini Mroźnej - jedynej jaskini w Tatrach, która jest oświetlana energią elektryczną, czerpaną z agregatu. Wyjście z Jaskini Mroźnej prowadzi do głównej drogi Doliny Kościeliskiej. Ponownie należy pokonać mostem Potok Kościeliski, by dotrzeć do Lodowego Źródła. Tuż za nim przechodzimy przez drugie zwężenie - Bramę Ignacego Kraszewskiego. Tutaj nawierzchnia szlaku staje się już bardziej wymagająca. Docieramy do Wąwozu Kraków, który można pokonać tylko w jednym kierunku. To wąskie przejście między skałami. Z uwagi na swoją ekspozycję może być to szlak dość emocjonujący dla osób będących w Tatrach po raz pierwszy. Po drodze miniemy jeszcze jaskinie: Mylną, Obłazkową i Raptawicką, do których podejście, choć krótkie, jest dość męczące. Od tego momentu ścieżka szlaku zwęża się. Po chwili docieramy do Hali Smytnej. Stąd trzeba jeszcze dwukrotnie przekroczyć mosty nad Potokiem Kościeliskim i dochodzimy do Schroniska "Ornak", miejsca które dla wielu turystów jest zwieńczeniem wędrówki.